کد مطلب:173369 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143

غارت و آتش زدن خیمه ها
بعد از شهادت سیدالشهدا علیه السلام دشمن گروه گروه به خیمه های اهل بیت علیهم السلام حمله كرد و وحشیانه به غارت پرداخت.

روایت شده كه حضرت زینب علیهاالسلام فرمود: كنار خیمه ایستاده بودم، ناگاه مردی كبود چشم (خولی بن یزید اصبحی) به سوی خیمه آمد و آن چه را در آن جا یافت غارت كرد. پس به سوی امام سجاد علیه السلام رفت و پوستی را كه آن حضرت بر آن خوابیده بود به شدت كشید و بدن مبارك امام زین العابدین به صورت بر روی خاك ها قرار گرفت.

پس از غارت خیام، عمر سعد كنار خیمه ها آمده و فریاد كشید:

ای اهل بیت حسین، از خیمه ها خارج شوید!

زینب علیهاالسلام فرمود:

از خدا بترس! این قدر به ما ستم روا مدار!

عمر گفت: چاره ای جز اسیر شدن ندارید.

حضرت زینب علیهاالسلام فرمود: ما به اختیار خود از خیام خارج نمی شویم!

عمر سعد دستور داد خیمه ها را آتش زدند.

حضرت زینب علیهاالسلام نزد امام سجاد علیه السلام آمد و عرض كرد:

ای یادگار گذشتگان و پناه باقی ماندگان! خیمه ها را آتش زدند ما چه كنیم؟!

امام زین العابدین علیه السلام فرمود:

علیكن بالفرار؛ همه بانوان و كودكان شیون كنان فرار كرده و سر به بیابان ها گذاشتند.

آتش به خیمه ی آل عبا



آتش بر آشیانه ی مرغی نمی زنند

گیرم كه خیمه خیمه ی آل عبا نبود



لب تشنه كی كشند كسی را كنار آب

گیرم حسین سبط رسول خدا نبود



دنیا ندیده كودك مظلوم را كشند

ای كاش روی دست پدر این جفا نبود



كی؟ كعب نی زده به زنی دیده صد بلا

گیرم اسیر، دختر خیرالنساء نبود



رأس بریده را كه زند چوب خیزران

گیرم لبش به خواندن ذكر خدا نبود